Evlad-ı Fatihan Torunları Kültür ve Dayanışma Derneği

Osmanlı İmparatorluğunda Rumeli`de kurulan, eski trakya-balkanlar`ın fethine katılan Beylerin evlatlarına dayanan teşkilata verilen ad.” Teşkilat 1697 yılında 16 000 kişiye ulaşmıştır. Osmalı Ordularının ilerlemelerine ön hazırlık akınlar yapıyorlar ve istihbarat sağlıyorlardı. Balkanlardaki Savaşlarda en çok kayıp veren “Evladı Fatihan” askerleri olmuştur.1846 yılında Selanik müşirine yazılan bir emirle Evladı Fatihan teşkilatı göreceli olarak ortadan kaldırılmış olmasına rağmen gönüllülük esasıyla 1923 yılına kadar fiilen devam etmiştir.Teşkilatlanma tamamen eski Türk akıncı Beylerinin Tımar esasına dayanmakta olup her nekadar Osmanlıda aristokrasi olmadığı söylensede, Eski Bey soyundan gelenlerin liderliğinde (Komutasında) Eski Tımar alanları (Tımar köyleri)içerisinde, asker toplayarak gönüllülük esaslı bir teşkilatlanmadır.Balkan Savaşından sonra Nüfus Mübadelesine kadar çeteler şeklinde işgale karşı direnişe devam etmişlerdir.

Kanunname`de; “Yörük taifesi öteden beri Devlet-i í‚liyyenin güzide ve cengaver, itaatli, ferman dinleyen askerlerinden olup, eski seferlerde küffar ile yapılan harplerde, kendilerinden iyice yararlık ve yüz aklıkları görüldüğünden, bu taifeye Evlad-ı Fatihan adı verilmiştir”denilmektedir

Evlad-ı Fatihanlar anadoludan yoğun olarak karamanoğullarından göç etmişlerdir. Osmanlı Karamanoğullarından göç ettirdikleri türkler`i balkanlara (özellikle bulgaristan`ın kırcaali şehrine ve makedonya`a)yerleştirmişlerdir. Böylece anadoludaki aşiretler arasında kan davası bitmiş ve balkanlar türkleştirilip islamlaştırılmıştır.

Dernek Başkanı: İlker Güler